Przed obejrzeniem „Making a murderer” obejrzałem dwa niezłe seriale Netfixa o niesłusznie skazanych, ale ten zwalił mnie z nóg. Jest wstrząsający.

! SPOILER !

Historia jak z mało zabawnej, czarnej komedii – facet skazany na dożywocie za gwałt, którego nie popełnił, w śledztwie, które było zemstą organów ścigania, po 18 latach spędzonych za kratkami wychodzi na wolność i wkrótce przekonuje się, że nienawiść nie ulega przedawnieniu. Po raz kolejny zostaje wrobiony przez tych samych ludzi, tym razem w morderstwo, oraz skazany na podstawie fałszywych zeznań i sfabrykowanych dowodów. Co więcej- jego równie cofnięty w rozwoju siostrzeniec, który stanowi alibi, pod naciskiem śledczych składa wymuszone, fałszywe zeznania, w których przyznaje się do współudziału w zbrodni i także zostaje skazany na dożywocie.

Taką wersję losów Stevena i Brendana przedstawia serial. Ciężko było mi się oprzeć tej narracji, oglądając przedstawione w nim materiały i uwzględniając brak innych. Pojawiły się głosy, że serial jest stronniczy, ale czy ten zarzut jest uzasadniony, biorąc pod uwagę fakt, że osoby z drugiej strony barykady odmówiły udziału w serialu? Moim zdaniem nie do końca. Przedstawione są bowiem pewne niepokojące informacje, które mogą świadczyć przeciwko oskarżonemu, jak np. incydent z kotem, kuzynką, czy listy pełne nienawiści wysłane do żony z zakładu karnego. Serial podobno pomija także pewne fakty jak np. obecność pozostałości po sprzęcie elektronicznym ofiary w jednej z beczek przy przyczepie oskarżonego, jednak bazując na tym co przedstawia serial w mojej ocenie wersja prokuratury jest absurdalna i wszystkie dowody winy zostały podważone przez obrońców.

To wszystko się zwyczajnie nie trzyma kupy. Jak taki brudas i wieśniak, o IQ równym 70, który szczał na trawę przy swojej przyczepie zdołał tak dokładnie oczyścić miejsce zbrodni, że nie znaleziono tam najmniejszego nawet śladu, kropelki krwi, pojedynczego włosa? Jak, ten sam wsiok, po tym jak rzekomo strzelił ofierze w głowę, tak profesjonalnie wysprzątał garaż, że po wszystkim miejsce wyglądało jak zwykły, wsiowy bajzel – bez żadnych śladów krwi, ani DNA ofiary? Nie znaleziono ani jednego włosa, które rzekomo miał ściąć ofierze. Gdzie one są? Czy zdołał je wszystkie, co do najmniejszego, sprzątnąć? Czym, miotłą? Czy znaleziono tę miotłę? Czy znaleziono nóż, którym miał to zrobić? Jak wiemy z filmu z sali sądowej badano co najmniej 6 noży z domu oskarżonego i nie znaleziono na żadnym DNA ofiary. Dlaczego facet, który okazuje emocje miałby beztrosko rozmawiać z ówczesną dziewczyną chwilę po tym jak zaszlachtował nożem, zgwałcił i postrzelił w głowę młodą kobietę? Tego typu pytania można snuć w nieskończoność, ale to jakiś nonsens. Nie wspomnę o przypadku młodego Brendana, który widać, że jest ‘poczciwym imbecylem’. Wykorzystanie tego typu ‘zeznań’ na kimś w jego wieku i z jego ułomnościami jako główny dowód w sprawie to skandal.
W ogóle dla mnie najważniejszy jest fakt, że nie ma narzędzia zbrodni, nie ma miejsca zbrodni, nie ma motywu. Są tylko poszlakowe dowody, które w mojej opinii z łatwością zostały sfabrykowane przez ludzi, którzy w poprzedniej sprawie z taką łatwością wydali na nim wyrok jeszcze przed rozprawą. Uważam, że trzeba naprawdę słabo kojarzyć fakty, żeby z całego obrazu tej sytuacji wyciągnąć wnioski inne niż ten, że obaj są niewinni.