Film mnie głęboko poruszył, główny bohater podjął decyzję o porzuceniu dotychczasowego
życia, które dostarczało mu cierpień i niezadowolenia z siebie, aby odzyskać wiarę we własne
siły i w ludzi - taka jest moja opinia. Sądzę, że wielu ludzi pragnęłoby odbyć taką podróż,
zostawić życie, które przeczy naszym wyobrażeniom i marzeniom i odszukać swoją właściwą
drogę wiodącą do szczęścia. Główny bohater ma poranione wnętrze, ale w czasie podróży
dokonuje się w nim niezwykła przemiana, w dodatu spotyka ludzi przed którymi odsłania swoją
wrażliwość, bardzo podoba mi się powtarzający się wątek spotkania z drugim człowiekiem,
które również wpływa na losy innych ludzi. Chłopak dzieli się swoją wrażliwością i ideałami ze
spotykanymi ludźmi, poruszając w nich zapomniane, wyparte uczucia i emocje. Obdarzanie się
rozmową, uwagą, dzielenie pozytywnymi emocjami skutkuje cudowną przemianą, główny
bohater odzyskał to czego pragnął w domu rodzinnym, jego wewnętrzny bunt podczas podróży
słabnął i ustępował miejsca bezsilności, pokorze, a w ostateczności przebaczeniu. Bardzo
pięka konfrontacja człowieka z dziką przyrodą, zmaganie się z żywiołami, ale również
nabieranie wewnętrzej siły, hartowanie ducha za pomocą wytrwałości i uporu w pokonywaiu
naturalnych przeszkód. Wydawać by się mogło, że główny bohater przegrał walkę, jednak
osiągnął coś o wiele cenniejszego, pogodzenie z przeszłością i wewętrzne pojednanie z tymi,
którzy go skrzywdzili. Mogłabym tutaj dużo pisać, ponieważ film jest dla mnie skarbnicą wiedzy
o człowieku jako kimś wielkim i zdolnym do przemiany.