Nie spodziewałem się niczego wielkiego, więc zawiedziony nie jestem, zaskoczyła mnie tylko głupota i naiwność głównego bohatera.
Wychowany w domu w którym "nie ma miłości"(dlaczego jakieś 70% społeczeństwa jeszcze nie spi*rdoliło do lasu?) chłopiec postanawia odnalezć spokój wśród Łosi, by na końcu rzucić banalnym do wyrzygania-"szczęście jest szczęściem tylko wtedy, gdy możesz je dzielić, ble, ble". Serio? Tak bystry i oczytany człowiek potrzebował zagłodzić się na śmierć, żeby dojrzeć do czegoś, co pojmuje sześciolatek? Rozumiem, że patrząc przez pryzmat tego, przez co przeszedł, te słowa miały rzeczywistą wartość, ale w filmie takie "mądrości" pełnią rolę czegoś, co czyni go strasznie płytkim i mdłym. Holiłut...
Nie to, że jestem zwolennikiem konsumpcjonizmu. Świat jest jaki jest, a większość ludzi żyje, żeby na starość zorientować się, że to życie było gówno warte, ale jeśli ktoś już się przeciwko temu buntuje, to fajnie by było, gdyby nie robił tego w tak egoistyczny i kretyński sposób.
A propos egoizmu-nie, że jestem "ultraproeko" i chodze w papierowych sandałach, ale człowiek, który tak kocha naturę pali pieniądze(za które można kupić JEDZENIE) i wybiera się do lasu by mordować niewinne zwierzęta udając, że to "po to, by przetrwać"? Jak dla mnie nie różni się to niczym od polowania dla rozrywki uprawianego tak często przez tych znienawidzonych, cywilizowanych chamów. A, przepraszam-zapłakał nad łosiem, który zdechł na darmo. Szkoda, że nie płakał tak samo nad wszystkimi wiewiórkami, fretkami i gronostajami, którym mógł darować życie, ogarnąć swój pusty łeb i wrócić do miasta na pizzę.
Tym, którzy mają z 15 lat i nie widzieli nic prócz nowych filmów Disney'a może się to podobać. Z czasem przestanie, a jeśli nie... My też mamy piękne lasy-jest w czym wybierać. Mimo wszystko dałem tę szóstkę-za fajne widoki.