dokładnie :)

Nie ma to jak beznadziejny gust filmowy idź sobie oglądać "Maczeta zabija" czy inny szajs dla nastolatków.

Nie pojmuję tych skrajnie krytycznych komentarzy... Ale okej, szanuje opinie innych...
Zastanawia mnie tylko jedna rzecz - czy na prawdę, choćby na krótka chwilę nie obudziła w Was refleksji ta historia? Ale to nic, może ktoś woli się nie zastanawiać...
I tyle mogę przyjąć ze spokojem, ale bulwersuje mnie Wasz stosunek do życia Chrisa... Cholernie irytuje... Zmarnował sobie życie?! Wybaczcie, ale jeśli dla Was prawdziwym życiem jest tępe trwanie w chorym do tego społeczeństwie, w ogłupiającym, bezmyślnym rytmie współczesnej cywilizacji, która daje iluzję szczęścia, przebywanie pod bezpiecznym kloszem, to faktycznie życie McCandlessa może być dla Was marnotrawstwem... Nie rozumiecie, że DLA NIEGO (a to przecież jego historia) to nie było życie zmarnowane? Chris uciekł od tego wszystkiego, dosłownie. Nie sądzę, żeby były to jego jakieś chimery - ideologia, z która wyruszył budowała się w nim długo, główną inspiracją (oprócz Londona i Tołstoja) był pewnie Thoreau, dla którego życie z dala od cywilizacji, pełne prostoty prowadzi do szczęścia. Nawet jeśli zakończył tragicznie, nie był mistrzem survivalu, to takie życie, myślę, było dla niego jedynym wyjściem... Miał siedzieć w kapciach i zarabiać kolejne pieniądze na kolejne zbędne rzeczy? Opuszczając rodzinę dokonał sporego aktu egoizmu, faktycznie, ale z drugiej strony miał prowadzić życie ku uciesze rodziców? No właśnie wszyscy się czepiają wątków rodzinnych... To nie była główna przyczyna postępowania Chrisa, choć jakiś wpływ tam miała. Jego bardziej przerażał sposób życia (btw w sumie symbolizował mentalność całego społeczeństwa) rodziców (konformistyczny, nastawiony wyłącznie na konsumpcję) niż to, że było w domu niewesoło...
On tak wybrał i nie Tobie oceniać czy zmarnował sobie życie czy nie. Przynajmniej podjął próbę życia takiego jakie pragnął, bo kto dziś ma odwagę robić to co tak na prawdę chce? Mniej lub bardziej, świadomie lub nie podporządkowujemy się narzuconym przez społeczeństwo wzorcom, tworzyły kompromis między nim a sobą - Chris tego nie zrobił, żył tym co chciało z niego wyjść. Co do wolności, to niby dla wszystkich jest do wartość absolutna, ale sami doprowadzamy się do stanu zniewolenia, a krótkie chwile zwane "mogę robić co chcę, nikt mnie nie ogranicza" uważamy za "wolność", która oczywiście nią nie jest.
"A jak będę chciał zobaczyć prawdziwe zdjęcia USA to se włączę program w telewizji a nie ten film." wtf? To se włącz, nie wiem co tam zobaczysz...

To nosi nazwę selekcji naturalnej.

Niestety, widać dla niektórych wolność oznacza możliwość trzymania pilota w ręku, więc jak mogliby inaczej odebrać ten film?

img.sadistic.pl/pics/ca06663ddaed.jpg

tyle w temacie :)