Większość nie pojmuje sensu tej historii. Zdaję sobie sprawę że nie każdy czyta chociażby Friedricha Nietzsche, niemniej tematyka szeroko rozumianego eskapizmu przewija się nierzadko nawet w popularnych filmach i książkach.
Cała ta historia demaskuje nasze rozumienie wolności. Ludzie tu wskazują że głupotą jest pogarda dla pieniędzy czy wygody, co cechuje Chrisa, no ale przecież jak ma się inaczej uwolnić od systemu? Chrisa interesuje jedynie życie poza systemem, to jego cel. Każdy kto choć raz w życiu zamyślił się nad tym, jakie to trudne i ile wyrzeczeń jest potrzebnych, wie, że ta historia jest ukazana całkiem dobrze pomimo licznych uproszczeń. Liczy się głównie wyeliminowanie konsumpcyjnego myślenia, życie z dnia na dzień, bez planowania, bez przywiązywania się do miejsc i ludzi. Branie od życia tego co się dostaje tu i teraz, czerpanie z tego garściami. To że umarł, nie było wynikiem jego głupoty, ale ostatecznemu poświęceniu się celowi, umarł zupełnie wyzwolony, będąc poza systemem, nie czyniąc nic bo ratunek nadszedł ze świata, od którego chciał uciec. Zapewne gdyby miał lepsze przygotowanie i większe doświadczenie, lepiej poradziłby sobie w niesprzyjających warunkach, nie łamiąc jednocześnie swoich ustaleń. A iluż z bezmyślnych istot siedzi sobie wygodnie w kanapie, oglądając ten film i oceniając faceta przez pryzmat swoich wypaczonych wyobrażeń o wolności, którą pojmuje się jako niezależność finansową, szybki dostęp do służby zdrowia, wysoką emeryturę itp., ignorując przy tym wszelkie zobowiązania finansowe, prawne i społeczne wobec obywateli i aparatu państwowego. Nie mówiąc już o najgorszej formie zniewolenia - uzależnień, których obecnie jest tyle że nie sposób uciec od nich. Wystarczy wspomnieć o uzależnieniu od telefonu, mediów społecznościowych, Internetu... Na pewno zazdroszczę mu. Muszę na ten krok poczekać aż spłacę 2 kredyty hipoteczne, bo nie zostawię żony i dzieci z tym bagażem... Nie ma lekko.