Bo film przedstawiał to jak Diana postrzegała rodzinę królewską. W sposób sztuczny, marionetkowy, po to zastosowano starodawną kliszę. To był obraz przedstawiony oczami Diany, a nie tego jaka była prawda.

Odnoszę identyczne uczucia. Przez większość filmu miałam wrażenie, że ktoś tam próbował zrobić z Diany osobę psychicznie chorą. Widz wszystkiego miał się domyślać, bo w filmie rodzina królewska nie robiła dosłownie nic, co mogłoby wzbudzać w Dianie takie zachowania (no może poza rozmową z Karolem), a wszyscy, którzy czytali biografię, wiedzą iż Diana miała powody. Historia płaska, a te dialogi z dziećmi to była porażka - oglądanie tego okropnie mnie zmęczyło.

To nie wrażenie, Diana miała zdiagnozowaną depresję paranoidalną i dwubiegunowość. Historia jest oparta na autentycznym momencie z jej życia, czyli chwili psychicznego spadku, w którym to synowie przebywali z ojcem i widzieli matkę od święta. Na tym polega dwuniegunówka. Chłopcy czekali aż mama wejdzie w stan wzrostu i zacznie z nimi szaleć jak gówniara po Disneylandach i McDonaldach. Tutaj mamy moment z jej życia, gdy musiała się zmusić do aktywności życiowej i jak sobie z tym nie radzi. Jeden z niewielu filmów, który pokazuje "pierwszą Dianę", Dianę nie dla gazet, jak to w filmie określił Karol.

Generalnie to dobrze wypunktowałeś Dianę, ona była chora psychicznie i aż 3 psychiatrów się nią zajmowało. Tiki są umyślne, aby pokazać jej brak koncentracji nad ciałem i umysłem. Dzieci, cóż były od niej doroślejsze, z czym sobie William radził psychologicznie od młodych lat szkolnych. Niestety, ale film ukazuje jej zaburzenia psychiczne, jak omamy (choć faktycznie były słuchowe a nie wzrokowe)

Po pierwsze to jest " baśń na podstawie prawdziwej tragedii "
Po drugie: Kristen zagrała tutaj na zewnątrz to co księżna czuła w środku
Film świetnie oddaje baśniowe klimaty, a Kristen po mistrzowsku zagrała osobę pogrążoną w głębokiej deprsji. Reżyser po mistrzowsku oddał melancholijny, nostalgiczny klimat. Zdjęcia i muzyka pięknie dopełniała całości. Pochodzenie do tego filmu jako do biografii jest skrajnie niepoważne.

Szczerze mówiąc nie chce mi się już odpisywać - jak pisze, że ten film nie ma sensu jako nie biografia - to fanatycy piszą trzeba znać szczegóły z życia że widzieć że to ma sensu. ( Co same w sobie jest głupie, bo film ma opowiedzieć spójną historie - a że trzeba przeczytać 30 biografii tej Diany żeby wiedzieć o o co chodzi)
Potem kiedy pisze że ten film nie ma sensu jako biografia - to ludzie piszą, że trzeba rozpatrywać to jako fikcje xd Jedno wielkie Xd

To jest baśń zrodzona z prawdziwej tragedii, i tak na ten film patrzmy.

Ona tego nie rozumie. Dla niej film to taki, w którym jest spójna fabuła, akcja się toczy i każdy, każdemu wszystko tłumaczy. Johnny Depp powiedział kiedyś, że najbardziej w amerykańskim kinie irytuje go to, że odbiera się aktorowi możliwość odegrania uczuć i traktuje się widza jak idiotę. Jak bohater jest smutny, to aktor płacze i mówi "jestem taki smutny". To prymitywne, ale big_mac udowadnia, że jak tego nie zrobi, to wielu odbiorców nie zrozumie przekazu. To tragedia kinematograficzna, ale w dobie, gdy każdy może być krytykiem okazuje się, że takie mamy realia. Nie wyobrażam sobie, by recenzent pisząc recenzję o np. filmie "After" nie przeczytał książki i nie odniósł się do jej treści zawartych w filmie. Tak samo nie wyobrażam sobie, aby oglądać filmy o postaci historycznej, bez wiedzy historycznej o tej osobie. Jeśli zaś chcę być szarym Kowalskim bez zadania, to tego zadania nie wypowiadam. Dyskusja z tą kobietą polega na tym, że nie rozumie, że film nie jest biografią, ale opowiada o realnym dniu z życia. Jest baśnią, ale zawiera fakty, a wiedza o postaci pozwala w dużej mierze zrozumieć postać w filmie, który uznał, że film nie jest sieczką dla mas i nie trzeba podawać wszystkiego na tacy...

Jest zasada w życiu "nic o mnie, beze mnie". Kultura wymaga jednak pisać do mnie, gdy mówisz o mnie... aczkolwiek teraz zrozumiałam, że nic nie zrozumiałaś z tego, co napisałam i zakorbiłaś sobie w głowie jakaś historię bez pokrycia, w którą maniakalnie uwierzyłaś... Wniosek jeden, brak zdolności czytania ze zrozumieniem i logicznego myślenia... Proponuję naprawdę ograniczyć się do Marvela, DC i X-manów, bo tylko to jesteś w stanie pojąć (choć te ostatnie mogą sprawić ci problem).

Ona była obłąkana i potrzebowała psychiatry więc akurat to się zgadza

Dokładnie.

Nie rozumiem zachwytów ani nad filmem ani nad Stewart. Film nudny i o niczym, a ona tak jak była tak jest drewnem.