Nieznajomy nikomu jeździec zatrzymuje się w niewielkim miasteczku z myślą o chwili odpoczynku. Piwo, coś mocniejszego na drogę, zgolenie zarostu, ciepła kąpiel i szybki numerek z miejscowa pięknością to cały jego "plan". Po zapoznaniu się bliżej z miejscowymi postanawia wykorzystać ich bieżące zmartwienia i zabawić się kosztem ludzi, których od początku rozpoznaje jako zepsutych (wszystkich z wyjątkiem karla). Staje się "zwierciadłem" (a ostatecznie również sędzią) ich dawnych grzechów.

Film nieco surrealistyczny w swojej formie (powtarzając się scena mordu, motyw klątwy, zemsty i piekła), jednak absolutnie nie jest historia o duchu. Nieznajomy sam bardzo jasno przedstawia swoje początkowe plany (o miejscowej tragedii dowiaduje się dopiero od szeryfa). Gdyby nie bójka z miejscowa hołota prędko wyruszyłby w dalsza droge.